Springday en de Disabled Childrens Project - Reisverslag uit Letsitele, Zuid-Afrika van Meike Willemsen - WaarBenJij.nu Springday en de Disabled Childrens Project - Reisverslag uit Letsitele, Zuid-Afrika van Meike Willemsen - WaarBenJij.nu

Springday en de Disabled Childrens Project

Blijf op de hoogte en volg Meike

02 September 2015 | Zuid-Afrika, Letsitele

Dinsdag 6.00 ging de wekker, we moesten om 7.30 vertrekken maar we stonden al vroeg op. Gister was het Springday, de eerste dag van de lente (ja ook in de laatste weken van winter is het meer dan 27 graden) en dat werd met een leuke dag voor de kinderen gevierd. We begonnen de dag om 7.50 op de school met een Prayer, alle leraren en leraressen kwamen samen in een lokaal. Deze 'preach' was wel even wat anders dan die je hoort in NL, heel mooi verhaal, ik geef een korte samenvatting:
Als je auto kapot is, je kan niet zomaar iemand vragen om hem te repareren, want ze zijn niet de makers, ze zijn niet degene die weten hoe ze het moeten repareren omdat ze niet weten hoe hij ooit geproduceerd is. Dus waarom belast je anderen met jouw problemen, als zij het probleem niet hebben veroorzaakt en hem dus niet kunnen oplossen? God is jouw maker, hij weet wie en wat je bent en hoe je in elkaar zit. Als je naar hem komt met je probleem, naar hem bidt, dan kan hij het voor je oplossen (in die richting...) .
Snel daarna begonnen Annika, Nela en ik aan de voorbereidingen voor Springday. Er stonden veel spelletjes op de planning, snoepjes en prijzen, bedoeld voor 300 leerlingen!!
Voor de spellen moesten we ook 1000 (letterlijk) waterballonnen vullen. Met maar 1 watertap, buiten, in de hitte. We zijn maar tot 600 waterballonnen gekomen in de tijd van 8.30 tot 11.30, met korte pauzes in de tussentijd. Iedereen vond het zo zielig voor me dat ik al op de eerste dag zo hard moest werken
Met een strak tijdschema begonnen we om 12.30 met de spelletjes. De kinderen weren 'begeleid' door hun docenten. Aanhalingstekens gebruik ik omdat de docenten alleen hun kinderen in een rij plaatsten en de rest maar aan ons overlieten. Spel afgelopen? Docenten stonden in de schaduw. Kinderen luisterden niet of speelden vals of vochten met elkaar? Docenten nergens te vinden. En dat laatste gebeurde heel vaak! De kinderen spelen heel erg competitief en zijn ongeremd druk omdat ze deze dagen haast nooit krijgen. Onmogelijk dus om de kinderen van 6-10 rustig te krijgen. De oudere klassen deden gewoon leuk en rustig mee. Deze leken juist weer ongeïnteresseerd en inactief.
Drie jongetjes mochten niet meedoen en moesten in hun klas blijven zitten voor de rest van de dag. Ze waren tijdelijk geschorst omdat ze regelmatig stelen, zelfs na al 2 keer geschorst te zijn en meerdere waarschuwingen gehad te hebben. Ze zitten alle drie in grade 1A, een probleemgroep omdat de leraren nooit hun lessen voorbereid hebben en de kinderen dus heel slecht onderwijs hebben gehad. Nela en Annika moesten het afgelopen paar weken overnemen. En dat is zwaar want de kinderen zijn 5-6 jaar, kunnen nog geen tot weinig Engels en de leraren die doen niets. Maar omdat de drie jongens niet naar huis konden (er zou niemand thuis zijn elke dag en dus niemand om op te letten of ze hun opgeven werk wel afmaakten) moesten ze op school hun straf uitzitten. Aan het eind van de dag, toen we helemaal op waren van het schreeuwen en kindjes bezighouden, was het tijd om op te ruimen. Nou, de waterslides opruimen was een hell (zie de foto). Ze waren gigantisch en we moesten ze ook nog schoon krijgen; niet heel goed te doen als rondom de school vooral zand ligt en dat water en zand alleen maar meer viezigheid veroorzaakt.
Na een uur vegen, vouwen, trekken en zuchten waren eindelijk de twee slides ingepakt. s'Avonds eten we altijd stipt om 18.00 en er wordt gekookt door twee zwarte vrouwen; Rosemary (Rosie) en Mudhja. We ruimen samen op en wassen af. Na het eten gaan we altijd nog lang zitten in de gezamelijke woonkamer met onze computers: foto's uploaden, mails versturen, Skypen etc.
En dan doe ik op tijd de klamboe rond mijn bed dicht, de volgende dag moet ik immers gewoon weer om 6.15 opstaan!

Wakker gemaakt door Kean (J's zoontje, die elk liedje uit z'n hoofd kent en op kerstliederen vieze teksten zingt) die Ghosttown van Adam Lambert zong in de keuken, stond ik op om me weer klaar te maken. Ontbijt maken we zelf terwijl J in de tussentijd Kean naar school brengt. Lunch maken we ook zelf, brood met uitgesmeerde avocado of jam, er ligt. Dit veel in de koelkast. Het vrijwilligershuis, E's huis en de huisjes van de werkers staan midden in een sinaasappel Farm, dus er gaat ook altijd een sinaasappel mee met de grootte van twee vuisten.
S'ochtends op maandag en woensdag komen de kindjes bij elkaar, alle 300, om het volkslied en andere godsdienstige liedjes te zingen. Geloof me, die blijven voor de rest van je dag in je hoofd hangen.
Om 10:00 vertrokken we met Milly naar het minuscule huisje waar een project voor gehandicapte kinderen 'plaatsvindt'. Normaal zijm daar 12 kindjes maar omdat de bus kapot was die hun naar het huisje bracht waren er vandaag maar 4: een hele grote jongen van 16 -Given, een jongetje met downsyndroom -Laesi (ziende foto), en twee andere jongetjes. de vier vrouwen die voor hun moesten zorgen zaten buiten, terwijl denjongetjes binnen zaten in het huisje. Het stonk binnen gigantisch, naar iets wat leek op de geur van den veestal en plas. De vrouwen keken nauwelijks op of om en bleven met elkaar praten. Ook terwijl wij met ze tekenden en met ballen spelletjes deden. Volgens Milly, die voor ons tolk was, dat ze het alleen maar hadden over drank en geld. Absoluut geen fantastische omgeving voor dit soort kinderen dus. We komen eens in de week, de rest van de week doen ze letterlijk niets. Dus wanneer wij komen met potloden, inkleurtekeningen en voetballen hebben we hun week weer goed gemaakt. Fantastisch om te zien hoe blij ze waren toename kwamen, ze haalde gelijk de grote doos met de net genoemde inhoud uit de auto.
Woensdag is ook Townday, dan gaan we naar het winkelcentrum, waar het immens druk was, want het is de tweede van de maand, oftewel iedereen heft gister hun salaris ontvangen en ze geven het gelijk uit aan kleding of eten.
Nela en ik zijn net klaar met een workout, ze werd gek van het niet kunnen sporten, maar de spierpijn van gister zit er nog dubbelop in.

Hopelijk kan ik morgen zonder problemen lopen ;)

Slaap lekker alvast en baie danki!
Ik heb nog wat foto's geplaatst dus enjoy xxx

  • 03 September 2015 - 00:33

    Coby:

    Wat een mooi verhaal Meike!!
    Erg leuk om je belevenissen en avonturen te lezen!
    Heel veel succes daar!!!
    Groetjes Coby.

  • 03 September 2015 - 00:44

    Dette:

    Leuk om allemaal te lezen meik!! Binnenkort keertje skypen?
    Zie helaas je foto's niet... Waar kan ik die zien? X

  • 03 September 2015 - 08:11

    Meike Willemsen:

    @Dette, je kan ze vinden onder het kopje foto's:) En we moeten zéker een keertje gaan Skypen!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Zuid-Afrika, Letsitele

Meike

Net twee dagen 18 voordat ik een reis maak van drie maanden naar Zuid Afrika. De eerste twee maanden zal ik me bezighouden met vrijwilligerswerk in Limpopo; een klein, zeer arme township in het noordoosten. Ik word hulpdocent op een school voor basis- en middelbare school leerlingen. In schoolvakanties renoveren en bouwen we de school verder op en organiseren we events voor de kinderen en volwassenen. De laatste maand mag ik een stage volgen op de universiteit in Pretoria, over gehoorschade die mannen oplopen die in de mijnen werken.

Actief sinds 14 Aug. 2015
Verslag gelezen: 303
Totaal aantal bezoekers 4123

Voorgaande reizen:

28 Augustus 2015 - 17 November 2015

Tzaneen, Letsitele; Tshega Cristian Missions

Landen bezocht: